Bence başkalarına bakıp kendinizi yetersiz görmeyin. Benim oğlum 9,5 aylık. Doğduğundan beri huysuz, mızmız, ağlar devamlı. Uzatılmış sarılık, komik, besin alerjisi vardı. Onlar da bu süreci körükledi.
Ev işleri, yemek konusunda ben de çok yetersiz kalıyorum. Üstelik ağustos sonundan beri de işe gidiyorum. Artık biraz bakıcımız yemeğe destek oluyor. Ev işleri yüzeysel ne yapabilirsem o. Bazen yemeği dışarıdan söylüyoruz. Kahvaltı yapıyoruz.
Tatilde evde olduğumda bebek uyuyunca çoğunlukla ben de uyuyorum. Çünkü oğlum hala yeni doğan bir bebek gibi gece en az dört defa uyanıyor.
Aileden hiç kimse gelip yardım etmiyor. Bir çorba yapanım yok aileden destek açısından. O yüzden benden de bu kadar. Sonuçta bebek olmadan önce ben her işimi yapabiliyordum demek ki sorun bende değil, içinde bulunduğum zorlu durumda.