Ama duyarsızlık bir durum karşısında görmemezlikten gelmek değil mi?
Hiç bir evlada bir anne baba acısını, hiç bir anne babaya da evlat acısını unutturmak değil ki niyet, zaten kimse de unutturamaz ama kendini karanlıkta ve yapayalnız hissetmesine engel olabiliriz. Biz anneler gününde bir kahvaltı yapıp hediye verdiğimizde veya aradığımızda değil, o insanları çokça düşünüyormus dertlerine üzülüyormuş gibi yapıp kahkalarla günlerimizi geçiriyorsak ya da hiç yokmuslar gibi davraniyorsak onları mutsuz ederiz..
Annem 33 yaşında anneannemi kaybetmiş annemin acısını bu anlamlı günlerde onu yalnız bırakmayarak hafiflettiğimi düşünüyorum.
Kimse unutalım demiyor, insanoğluyuz duygularımızı yaşayarak olgunlaşıyoruz, Allah hepimizin yardımcısı olsun ve kara günlerinde dostları bol olanlardan eylesin.