Gerçekten çok geçimsiz biriyle evlisin. Umarım bunu kabullenip hayatını mahvetmezsin canım. Baban yok mu ya da abilerin ? Bebeğine annen bakamaz mı boşanmak istesen sende çalışırsın ? Bir mesleğin var mı ? Böyle ben herşeyi yaparım ama sen yapamazsın diyen erkeklerden nefret ediyorum sen kimsin ki benim hayatımı kısıtlamaya kalkıyorsun. Yine iyi dayanmisın. Artık kadınların çocuk olunca düzelir yalanına kanmamalari gerekiyor. Haysiyetsiz, karaktersiz kişiler ölene kadar öyle kalır değişmez. Tek çocuğun varsa şanslısın her yere sigarsin kendi ayaklarının üzerinde dur bu kıro dan hayır gelmez sana. Hem neden mutsuz bir yaşantının içinde kalmak zorunda kalalım ki hayata bir daha gelmeyeceğine göre dibine kadar mutluluğu yaşamak hakkımız değil mı?