Question

Evlilikte bebek önemli mi

Answer 1

Önemli ama sen hazır olmadıktan sonra. 

Answer 2

Bence çok önemli 4 yıl çocuğum olmadı tedaviye başlayalım derken oldu mesela artık kavgalarınizin çoğu bebek yüzünden olacak uykusuz gecelere merhaba diyeceksin ama kokusu var ya milyonlarca bebegin içinden kendi bebeğini bulacak kadar özel kokusu olacak ilk dönmesi anne demesi öpücük atması yürümesi hepsini gün gün saat saat bileceksin hele yanağını o öpüyor sanıyor ama yaliyor genel de herseyi ayrı yaşayacaksın o yokken hiç missin meğerse ama çokta sinir olacaksın gazına ağlamasına benimki çok huysuz Bi bebek 15 aylık sanarsin 2 aylık bebek mizmizliginda:)

Answer 3

Bence önemli. Bebek olmayınca neden olmadı bir sıkıntı mı var sağlık sorunu mu var diye diye insan kendi kendini sıkıntıya vuruyor sonra bu durum eslere de yansıyor. Daha sonra ailelere yansıyor bu sefer onlar düşünüyor neden olmuyor diye. Bebek olunca ev huzur doluyor..bebek aglamasi bile bazen huzurlu gelir. 

Answer 4

Bence öyle çok da gerekli birşey değil 

Ama olsa güzel olur.  Sizin durumunuz daha önemli .

Answer 5

Valla canım benim bir bildiğim abla var 10 senedir evli hiç çocuk düşünmediler. Eşimde oda 10 senedir gezmedikleri gitmedikleri yer kalmadı Hindistana bile gittiler yani bildiğin gezmek için evlenmişler neyse yani evlilikte eşlerin kararı bebek isteyip istememek

Answer 6

Hmm cok yonlu ve dogru cevabı bulunamayacak bir soru bu.Bunu ınsam ancak bebegı olduktan sonra görebiliyor ve dönüşü de olmuyor.Bende onlardan biriyim.5 yıl bebek yapmadık bız esımle evlendıgımde 24 25 yaslarındaydım.dogum yaptıgımda 30 benımkı sanırım bıraz cevre baskısıyla oldu kayınvalıdem sureklı bebek konusunda baskı yapardı olsun olsun dıye.Benım eşim istemiyodu ve benımde bazı saglık problemlerım vardı.Sonra bende ıstemeye basladım olsa dıye esım yok yok cektı once neyse sonra gebe kaldım gebelık ılerledı bı sekılde sankı dunyanın en mutlu annesı ben olacaktım oyle sevıyodum bebegımı cocuk bı dogdu travmalı bır dogumla dunyam şaştı uzun suren bır lohusa depresyonu gecırdım her gun agladım bakamıyorum dedım bebegımı öldürmeyi dahi dusundum bosanmayı balkondan atlayıp ölmeyi hepsı anlık olarak aklımdan gectı :( kımse yoktu yanımda eşimden baska annem durumumu anlamadı bı turlu yardımcı olmadı bızlere hemen gıttı cok durmadı esım erkek bı yere kadar yetebıldı.Derken bı gun oyle bı agladımkı ben bakamıyorum bu cocuga olmuyo dıye.Eşim goturelım yurda verelım o zaman dedi ve kendıme geldım bebegımde artık benı tanıyıp sesıme gülünce sahiplendim.benım ablalarım felanda cok karıstılar bebegı benım gıbı hıssedemedım vs.Bağrıma bastım cocugumu sımdı 30 31 aylık...hamdolsun...Demem o ki kızlar herkes bebek yapmamalı tek basınaysa yardımcısı olmayacaksa yapmamalı baba ebeveyn rolunu benımsemıyosa yapmamalı