Okula gıdıyodum az önce kızlarımı almaya. Önümde bır kadın bıde çocugu var ama çocuk annesinin peşinden koşturuyor resmen. Kadın elınde telefon baka baka yürüyor çocukla alakası yok. Bırazda aramızda mesafe var tam duyamadım ama çocuk bışey istıyor belli annedı asla dinlemiyor geçiştiriyo en son döndü arkasından gelen çocuguna bır tokat çektı ki şok oldum hemde yüzüne ya yüzüne okadar üzüldüm ki. Baya agladı zavallı çocuk yanına gıttım lütfen bı daha yüzüne vurma dedım sanane sen kimsin dedı. Bak dedım insan gıbı uyardım senı ben kımse degılım ama o çocuk sana Allahın emaneti ona böyle vurmaya hakkın yok annesi olabılırsin ama sahıbi degılsın dedım. Sustu çocugu süre süre götürdü ya nasıl bır vıcdana sahip bu insanlar anlamıyorum merhamet duygusu nedır unutmuşlar çok kötüyüm o çocuk gözümün önünden gıtmıyor :( 4 yaşında var yok :(