2yillik evli ve 1 yasinda kiz annesiyim evlendigimden beri esimle huzurlu aile ortamim olmadi evde olunca ya tartisirz yada elinden telfn dusmez bizle ilgilenmez surekli isyerindedir dukkan kendisinn die ordan cikmaz haa surekli calisuyrmu diyeceksnz tabiki hayir is yapiyor evette o esnada kyifte yapiyor arkadaslariyla o demesede ben farkindayim yani kzm 1 yasinda ve biegun olsun kizimi kucagina alip sevememis artik beceremiyor mu istemiyr mu bende anlamadim kizim ona sarilir kucak idter ama onun oynmaasi sevmesi toplasan 10 dk dir evine karsida sorumsuzdur ne eksik ne lazim demez ilgilenmez herseye ben kosarim kendimi gectm zaten bana karsi sogujlugu ilgisizligi vurdumduymazligi beni hayattan soguttu msela hicbiseyi kendime yakıştırmm severek yapmam 26 yasindym ama kendmi 50 yas gbi hissediyrm sabah kalk kizini doyur etrafi topla kizla ilgilen ek is varsa yap snra kizi uyut snra yine yemek ver snra aksama yemek hazırla eve gelirse yer gelmezse tek takilirim kizimla snra uyku snra yine sabah hic farkli bisey yok 2yildir byle gidiyr kendi gider gezer yer icer ama bizi umursamaz para birakir eve eksikler icin der vurur kapiyi gider bu 2 3 haftadirda kari kocalK iliskimizde yok kendisi uzak duruyor zaten biseyde beklemiyrm o adamdan gercekten beni benden soguttu hic bi amacim yokmus gbi bosluktaymisim gbi beni ayakta tutan sadece kizim ne beim ailem nede onun ailesi bizi istemiyr konusuyrm ama sevmezler bizi gorusmezler pek yine onun yuzunden mesela herkrsi benden uzakalstirdi kendide uzak durdu bn ve kizim tek basimizaymisiz gbi yasiyoruz sanki ucra bi yerde kimsesiz gbiyiz bu ebni cok yıprattı kendimi cok yorgun hissediyrm artik her halime sukur bin sukur ama nasil byle hayatimi devam ettirecem ya artik yeter dersem dieyede korkuyrm acikcasi icimi dokmek istedim kusura bakmayin. :( :(
