Canım rahat edemiyorum bekarligimdan beri annemle anlaşamam. Mesela biraraya geldiğimizde normal anne kızıyla sohbet eder güzel güzel öğütler verir ama benim annem sürekli eşimi eşimin tarafını kötüleme derdinde ama adamlar melek gibi 6 yılda beni bir kere kırmadılar. Sonra sürekli annemin konusu para su kadar birikim yaptım bu kadar birikim yaptım su paraya şunu aldım kızımı çok sever ama ne biliyim ya 1 tl ye aldığı şeyi bile sürekli söyler bende hiç hoşlanmam bu para muhabbetlerinden daha önemli şeyler var bence. Annen kendi kardeşleriyle filan hep sıkıntılıdır ben görüşürüm sürekli onları kötüler. Yani gittiğim zaman bi anne sıcaklığı bulamıyorum. Bekarken de hep ya okula gittim ya çalıştım o zamanlar da böyleydi. Gitmiyorum o yüzden gittiğim zaman huzurum bozuluyo. Diğer kızımı 2 ay önce doğum yaptim hamileligim boyunca bi kere bile biseye ihtiyacın var mı canin bisey istiyo mu şöyle böyle bi kere demedi uzakta olsa anlarım ama yan binamda. Çocuk doğurdum daha 2 kere kucağına almisligi yok tuhaf yani. Büyüyünce de canım torunum olur.