25 yaşındayım tek yapayalnız kalacağım iki çocuğum var mesleğim yok çalışamam bebeğim küçük ben ne yapacağım babam yok bizi terkedip gitti yarın dava açacağım neden uykum yok neden üzgünüm bastırmak istemiyorum onu affedemem tiksiniyorum ama biz ne olacağız çok korkuyorum çok canım yanıyor tarifi yok yılların emeği gidiyor yuvam gidiyor çocuklarımın babası gidiyor ailem gidiyor bitiyoruz biz en dibe çöktüm kalkamıyorum atlatırmıyım bilmiyorum çok zor çok boğazım düğüm düğüm gözyaşım neden hiç durmuyor neden ağlıyorum neden affetmiyorum kime üzülüyorum çocuklarla biliyorum evet ama ben onlara ilerde ne diyeceğim yemek yemek dahi su içmek dahi istemiyorum yavaş yavaş ölüyor gibiyim öyle bir acı ki tarifi yok nolursun ya rabbim şu sızlayan yüreğime ferahlık ver şu bitmeyen derdime derman ol şu masum yavruların yüzü Su hürmetine en hayırlısını ver üzlüyorum artık gücüm yok
