3 yasında bir kızım var 10 gün sonrada oğlM olacak inslah 24 yaşındayım 20 yasında evlendim eşimle severek evlendk halende seviyorum ama evliliğe bir türlü Alışamadım desem inanın yani çok zor geldi belki bana bilmiyorum önceden makyaj yapardım giyerdm kusanırdım simdi kendimi sadece temizliğe vermiş durumdayım psikolojm bozuk gibi her sabah her gün evi sil süpür toz al yemek yap dolap düzelt banyo tuvalet yıka kızıma bak derken akşam oluyor .... esim ile normalde aram iyi ailesi araya girmediği sürece belki de kaynanam beni yıprattı bilmiyorum ama çok değişik duygular içindeyim .bazen kızımı siteye indiriyorum parka benim yaşıtlarııımı görüyorum gezer tozar giyer kafaya bise takmaz arabasına atar çocuklarını gider istediği saatte gelir
belki de bu hale benim esim getirdi beni basta çok kısıtladı bir yere bırakmadı evde dura dura artık dışarıya çıkmak istemez oldum . evde kala kala da kendimi sürekli yemek temizlik bunlara verdim şimdide temizlik yapmadan evden çıkamıyorum kendime bir gün tatil bile vermiyorum sanki başkasının evi gibi kendimi o evi temizlemeye mecbur hissediyorum . .... eşimin arkasından kıyafetleri katlıyorummm nekadar temizlik yaparsam yapayım evim bana pis geliyor dışardan gelenler de nekadar temizsin der mesela
artık bende kendime bakmak giyip kuşanmak bakımlı alımlı olmak istiyorum zayıfım boyum 1.62 minyon biriyim kapalıyım bakarken üniversiteye giderken hergün birşey giyer kıyafetlerimi hep birbirine uydururdum simdi kafama yazma takıp çıkıyorum o derece bitkinim ne yapmam lazım kızlar ya
kızım yaramaz değil aslında birde bebeğim olacak onun streside aldı beni sanki 100 tane çocuğum varmış gibi kendimi bırakmış durumdayım oysa insanlar 3 üz çoçuk bakıyor 4 5 çocuğu olan insanlar tanıyorumm bazen ne kadar abartı yorum diyorum çoçuk konusunu ama bilmiyorum elimden birsey gelmiyor . sanki mutluluk damarm alınmış gibi