Bekarken kavgalı ortamda büyüdüğüm için hep dayak yediğim için en ufak sese kulak asardım gürültülerden çok korkardım tv nın bile sesini çok açamazdım piskolojik anlamda çok yıprandım (babam) yüzünden toparlandım ama unutmadım unutamadım 10 yaşlarımda babam olacak herifin benden mutfaktan kepçe getir dedi gttım çorba kepçesi getirdim süzgeçli kepçe istiyormuş bu yüzden yediğim dayağı unutmadım durduk yere dövdüğü günleri unutmadım her yemeğe oturmamızda benı dövdüğünü unutmadım her sofraya oturmamda aklıma gelir o günler Allah sorsun hesabını