Çocukluğumdan itibaren bütün saçma şeyler hızla akıp temizlenip gitti böyle niyet edip gözümü kapattığım anda. Tavsiye ederim canım bilinçaltımızda çok fazla gereksiz olay var. Arada temizlemek iyi geliyor.
Bu arada seni o kadar iyi anlıyorum ki.. affetmek çok zor, ama arınmanın ilk adımı affetmekten geçiyor. Affetmek demek unutmak demek değildir. Sadece kin tutmamış ve kalbini karartmamış olursun affederek. Affetmek özgürlüktür.. seni üzenlerle arana mesafe koyarsın, mümkünse onlarla yüzleşirsin, buna hazır değilsen gözlerini kapatıp o kişi ile konuşma yapabilirsin, "sen bana bunları bunları yaptın, ama ben yine de seni affediyorum, sen affedilmeyi haketmesen de ben seni kendim için affediyorum, seni sevgiyle geçmişe uğurluyorum" sonra o kişinin senden gittikçe uzaklaşıp kaybolduğunu düşünebilirsin.
Kimse seni gecenin bu saatinde üzecek, iç huzurunu bozacak kadar değerli değil. Hatta sen onlara kin besledikçe, arkalarından beddua ettikçe, onlara pozitif enerjiler gider ve sebepsizce mutlu olurlarmış. Bunu biliyor muydun? Ben de yeni öğrendim.