Ne diyebiliriz ki??? Yaşantini bilmiyoruz, imkanini bilmiyoruz, sartlarin neler?? Rahat buyuttuysen ilk bebegini istemen normal, bakanin yardimci olanin varmi yoksa ben herseyin ustesinden gelirim ki diyorsun? Calismak zorundaysan hayatinin kalaninda, evet arka arkaya yapip buyutup sonrada işine odaklabilirsin. Bunlar tamamanen yasantiyla alakali. Ben ilk oglumu çok zor buyuttum manevi olarak, zor bir bebekti, cok sukur saglikliydi ama onun disinda da ne uykusu, ne yemegı yoktu. Ben arayi bile isteye açtim. Hep arayi acma beraber buyusun dediler ya beraber buyusunde neye gore kime göre, ben çisımi yapmak icin eşimi ariyodum gunduz vakit, gel tuvalate gircem diye... emzirmek icin omzuma oyuncak sıkıştirip hoplaya ziplaya emziriyordum, yeterki anne sutu alsin diye, her gece şehri 1 saat turlardik arabada uzun sure emiyo diye... simdi ilk oglum 1. Sinif. 2.ye 29 haftalik hamileyim. Buyuk oglum bana arkadas gibi oldu, simdi bakmasi daha kolay olacak gibi, en azindan oglum kendi isini kendi gorebiliyor, laftan sozden anlayacak yaşta oldugu icin, daha kolay geçecek gibi. Hayirlisi olur insallah