Kizlar ben bir yasiyorum kaynanamlara belki bilen vardır eşim askerdeydi beni evden kovduğu için 6 ay ablamda kaldım şimdi eşim geleli 1 ay oldu evimizi aldık yakın zamanda tasincaz inşallah dün arsaya gitmek istediler havalar soğudu için ben gitmek istemedim 5 aylık bebeğim var ama laf etmesinler diye gittim bu buna bozuldu ben gitmek istemeyince neyse kayinababmla tfalan tartıştılar eşimde bı pazarın var mahvediyonuz dedi benim anlamlara gittik neyse akşam misafir geldi ne yüzüme baktı ne konuştu sürekli laf sokma derdinde bugün sürekli anne bunu yapayım şunu yapıyım dedikçe beni tersledi bugün sofrada da ben yemek varmı diye sordum kalktı herkese koydu yemek isteyen kendi koyar dedi ne kaşık çatal tabak zaten sofraya hiç biseyde koymamisdi benim için bu en basit olaylarından biri sadece ben yani kötü bı insan değilim ne derse desin hep sustum iki senedir bı ekmek istediyse canım sordum öyle yedim artık nasıl baş edecegimi şaşırdım ben hayatımda kimseye kin veya nefret beslemedim bu zamana kadar Allah var ama bu kadına içimde öyle bir nefret varki gerçekten ne yapacağımı sasirdim sussan ayrı konuşsam ayrı dert bazen dayanamayıp bende laf sokuyorum ama bu kadar değil bana ettiği eziyetten bıktım ne yapıdan hakkından gelicem bilmiyorum Allah aşkına bana akıl verin ben nasıl bu kadınin çatal dilinden kurtulucam niye bana bu kadar kotu davraniyo anlamıyorum susuyyumu konusuyummu bilemiyorum artık etrafımda da tek arkadaşım yok kimseye anlatamıyorum hakkınızı helal edin uzun oldu