Merhaba size söylemek istediğim birşeyler var başından size yardım edip oğlunuzla görüştürdüğüm için çok pişmanım annelik duygusu ile hareket ettim belki hataları bile olsa annedir evladına karşı merhamet besliyordur dedim oğlunuz oltayla bir yem attı ortaya sizde o oltadaki yemi yediniz bir anne olarak ben maddi, manevi kötü durumdayım yazdınız bizim maddi anlamda kimseye ihtiyacımız yoktu manevi anlamda bir anne nasıl evladına sırt çevirir bilemiyorum gerçekten evladınıza karşı bir dirhem merhamet, vicdan beslemiyorsunuz sizi engellemekle doğru bir karar verdik ne ben manevi anlamda yanınızda değilim diyen bir kayınvalide istiyorum nede oğlunuz böyle bir anne istemiyor torununuz oldu bir kere merhametiniz aklınıza gelip aramadınız torununuz ameliyat oldu şuanda tedavi görüyor ama size bunları boşuna yazdığımın farkındayım içimde bu lafları büyütmektense size yazmayı tercih ederim belki bu mesajı okuyunca az da olsa vicdanınız sızlar.. anneliği üvey evlatlarınıza gösterirken öz evladınızdan esirgemenizde ayrı bir vicdansızlık... ama unutmayın bir gün gelir öz oğlunuzun eline düşersiniz öyle bir gün gelir ki bir oğlunuz olduğunu farkettiğinizde herşey için çok geç kalmış olursunuz... oğlunuzun kalbinde çocukluktan bu zamana kadar hep yara açtınız o yarayı ilk babaannesi ile kapattı şimdide benimle kapatıyor o yaralara merhem oldum.. ama iyiki anne, babaanne olmaktan kaçtınız çünkü oğlumun böyle bir babaanneyi tanımasını istemem.. Allah o kalbinize inşallah merhamet ve vicdan duygusunu tattırır..
Şunuda söylemeden edemiycem çocuklar için anne kelimesi mucizedir ama sayenizde oğlunuz anne kelimesini duyduğunda gözleri doluyor ve dahada içini nefret kaplıyor... hoşçakalın