Kizlar o kadar doldumki 4 yillik evliyim 20 yasindayim 2 oglum var esimle iyiyiz çok şukur neden evlendin derseniz babamin zoruyla diyelim
Geçen bir post açmiştim hemşirelik kursuyla ilgili gidemedim.sonunda buyuk oglum 2 bucum yasinda kimsede durmuyo bakacak kimsemde yok annem bakarim diyo.ama kesinlikle bakamaz biliyorum oglum zor bi çocuk
Ne kendi akrabalarimla nede eşiminkilerle konuşmuyorum çook olaylar oldu çok ustume geldiler halada arkamdan konuşuyolar
Bi kaç gundur çok kotuyum ben hep okumak istemişimdir derslerim her şeyim çok iyiydi ama okutmadi babam sanki istedidim hayat bu degil şukur ediyorum.hep ama bi meslrk sahibi olmayi çok isterdim kiz kardesim gidicek dedigim kursa annem.babam bosandilar karesim adina çok sevindim ama içim buruk bişeyleri başarmiş olmayi çok isterdim evde sıkılyorum bunaliyorum iş yapmaktan yoruldum sanki bi bakiyorum 4 yilda bozuk psikolojiden baska bişey kazanmamişim evlatlarimi çok srviyorum ama keşke kendi meslegim param olsaydi etrafimda o kadar cahil insanlar var ki kendimi uzayli gibi hissediyorum çok uzun yazdim sanirim ama bogulucak gibi oluyorum keske okuya bilseydim