Sabhtan beri sinirden yürüyorum ama sakinlesemyrm ayaklarıma agrilar girdi esim olacak adamla cok seyler yasadik herseyi sineye cekmekten bir gün mutlu olacgm demektn yoruldum .Beni ezdi gecti her zamanki gibi az bi olan huzuru da yok etti . cok yoruldum cocuklarim icin dedim hep ama onlara anneligimi bile yapamaz oldum .Sıkıldım eve girmek istemiyrm gidecek kimsem de yok .Ona dedim bu evde kalaym yolumuza bakalim cık git diyor deli gönlüm cıkip gitmek istiyor ama yok arkamda aile denen bir sey .Cıkip gitmiyor o da sonu cok kötüye gidecek diye ustelemyemyrm ne yapayim sizinle paylasmaktan baska care bulamdm bu sinirle kızgınlıkla onunla ayni evde olmak istemyrm nasıl bir cozum bulaym.
