Kızlar o kadar doluyum ki sadece yazmak istiyorum. Sabırla okuyacaklara...
Bebeğim gününden 2 gün sonra doğdu. Doğduktan sonra çok ağır bi lohusa depresyonu geçirdim. Bebeğimi sevecek miyim diye düşündüm hep sorumluluğu çok ağır geldi artık hep ona bağımlı bir hayat düşündükçe delirecek gibi oluyordum isteyerek yaptık bebegimi evet ama o psikoloji çok berbat bir şey. Hiç duzelmeyecegimi düşünüyordum sürekli ağlama krizlerim saçma düşüncelerim vardı esim hep yanımdaydı destek oluyordu çok şükür . 6. Gününde göbeği iltihap kaptı. Sarılık oldu göbeğinin iltihabı gözlerine vurdu. Doktor çok yoğun gazı var dedi ultrasondan bakıp. Sonra ben o depresyonla daha kötü oldum tabiki sonra kaynanamlalara gittik en azından 40 i çıkana kadar orda kalalım yardımcı olurlar diye. Sağ olsunlar çok da yardımcı oldular. Bitmek bilmeyen ağlamalar gece uykusuzluklari gündüz hiç uyumuyordu. İyice zombi gibi olmuştum bir sürü gaz damlası kullandık. Sonra aguline diye bi gaz ilacı aldık evet sakinleştirdi ama şu an yaşadığım bütün sorunların temelini de o ilaç attı. Yan etkisi oldu ilacın günde 5 6 kez büyük tuvaletini yaptı. Sonra bıraktım. İshal olmaya başladı mukuslu kakalar kolik ağlamaları kusmalar gece gündüz huzursuzluklar.. bu arada 40 i çıktı evime geldim. benim de psikolojim çok ilginç şekilde bir anda düzeldi. Artık bebegimin huzursuzluk sebeplerini araştırdım süt alerjisi olabilir diye düşündüm ve kendimce diyete girdim. Hep bulgur pilavı yedim bu süreçte de. Baktım hala geçmedi. Ben çok yıprandım eşim çok yıprandı. Bizden önemlsi bebeğim mutsuzdu kıvranıyordu acı çekiyordu gelişimi geriydi memeyi reddediyordu.. 3. Ayında gittik alerji testini yaptık ve çoklu besin alerjisi çıktı. Bir sürü şeye alerjisi varmış meğerse. Sut urunleri, tahillar , domates , sogan , fasulye ,pirinc bazi meyveler...Çevremdekilere söylediğimde kimse önemsemedi önceden alerji mi varmış dediler. Sütun yaramaz bir şey yemezsen dediler. Dediler de dediler. Çarşıda pazarda kim görse bu çocuk çok zayıf dediler Bundan sonrası daha da zorlaştı. Sıkı diyete girdim şikayetler azaldı. Ama yine de bazen aglamalr kusmalar oluyor. Artik baska bir sey alerji mi yapti diye dusunmekten deliye dondum. Yemek yiyince icimde bir tedirginlik oluyor acaba bu da bir sey yapar mi diye. Yemek yemek istemiyorum. 1 bucuk ayda 13 kilo verdim. Sutumden baska bebegime bir sey veremeyecegimi biliyorum bu yuzden bir seyler yemek zorundayim. 4 aydir yasamiyorum sanki. Velhasıl kelam önemli olan evladım iyi olsun tek derdim bu size tavsiyem gazı olsa bile çocuğa ilaç yüklemeyin erkenden ek gıdaya başlamayın. Sürecin geçmesini sabırla bekleyin. Bende sabırla bekliyorum bütün bu sorunların geçmesini artık. ANNE olmak çok zor ama çok güzel bir duygu. Her şey evlatlarımız için o iyi olsun yeter.