Daha dün bi sorun olduğunda eşimle konuşamıyorum, anca mesaj atıyorum diye post açmıştım.. Bugün yine saçma sapan bi mevzudan kavga ettik.. Bu sefer herşeyi olmasa da bazı şeyleri söyledim karşısından.. Neyse olaya geleyim.. Eşim yufka ekmek dışındakileri pek yemek istemiyor.. Onun için evlenmeden önce ekmek dolabı yaptırmasını söyledim.. Dolabın resmini bi akrabadan çekip attım, ölçülerini de verdim (70'e 120 diye).. Bizim mutfak küçük olduğu için, dolap da küçük olup mutfağa sığacaktı bana göre.. Eşim olacak gidip benim o kadar ölçü verip, resim atmama rağmen 90x90 bi dolap yaptırmış.. Tabi mutfağa sığmadığı için çocuk odası olacak yere koyduk, ben sonra senin istediğin gibi yaptırcam dedi.. Şimdi de bebek geliyor nasipse, dolap falan koymam gerekiyor bebek odasına.. Sığılmıyor.. Bi de zaten her ekmek almam da ufak döküldüğü için kullanmadığımız odayı hergün süpürmek zorunda kalmaktan yorulmuştum.. Kendisi de hamilesin diye acıyıp hiç bi işin ucundan tutmaz bu arada.. Dolabı yaptırmasını söyledim, o yine umursamayınca onun telefonundan onun ağzından dolabı yapacak kişiye mesaj attım fiyat vermesi için.. Sonra da ona, adam yarın fiyat verecek, sen de (birikmiş biraz parası var) ordan çekip ödersin dedim.. Kışın ne yiyecez ben o paradan dolap için harcarsam dedi.. Ondan önce de çıkalım hem yürüyüş olsun hem marketten ihtiyaçlarımızı alalım demiştim.. Markete gelince madem ihtiyaç alacaktık niye arabayla gelmedik, nasıl taşıyacaz dedi.. Ben de ikisine birden patladım.. Ben konuşurken insan yerine koyup beni dinlemiyorsun, sonra beni suçluyorsun dedim.. Sevmiyorsan niye evlendin, seviyorsan niye adam yerine koymuyorsun dedim.. Oturdum ağladım.. Gece gece moralim bozuldu.. Sonrası da var ama zaten uzun oldu, o kalsın :)