İlk aylarda öyleydi. Ama benim genel olarak öyle bir huyum yok. Yani kendi annemi de veya çok samimi olduğum arkadaşımı da her gün aramam. İnsan kendini özletmeli. Ayrıca her gün hesap verir gibi ne öyle. Kocaman insanlarız.
Ben telefonlarını düzenli açmıyordum. Bazen geri dönüyordum bazen dönmüyordum.baktı ben kimseyi aramıyorum huyum bu, alıştı. Kendince gönül koymuş da olabilir hiç bilmiyorum. Hastalık ya da mecburi bir durum olmazsa asla beni aramaz.
Gelme gitme konusunda yaşlılar hep böyle sanırım. Hep bi toplanılsın, evlatlarım yanımda olsun... Hâlâ söylerler pazarları gelin diye. Pikniğe gitmezsek gideriz