Ailem Mersın de ben ist da oturuyorum. Eşimin ailesi pek gitmeyi gelmeyi sevmezler kopuk gıbı bışeyler. Babamlar geçen yıl dogumumda geldiler baktılar etrafımda kımse yok 3 çocukla tek başıma mücadele ediyorum.normalde onlara asla burda olanı biteni anlatmazdım üzülmesinler dıye.Bu defa kendılerı anladı herseyı.Eve döndüler annem benı aradı kızım baban çok üzülüyor dedı sızı buraya çağırıyor benım konuşmamı istedı dedı. Bızde zaten ev alacaktık ama istanbulda düşünüyorduk. Neyse annem eşimle konuştu oda heveslendi tamm ordan alalım dedı babam da baya yardım da bulundu ve evi aldık.Şimdi herkes soruyor ne zaman taşınacaksınız dıye eşim bana dıyo kı ya gıdince senın huyun değişirse en ufak bı sorun da babama anama gidiyorum dersen huzurumuz bozulursa falan artık kım ona bu akılları verdı onu da bılmıyorum. Bende israr etmıyorum kendısi hazır hissedince gidelim diyorum. Ama gerçekten aileye yakın olmamın kötü taraflarıda varmı. Annem babam on numara insanlar herşeyimize maddi manevi koşarlar eşim de bunu biliyor halbuki :(