Kızlar kendimi hiç bir yere ait hissetmiyorum, annemi babam psikolojik ve şiddetle hep üzdü. Ve annem hep hastaydı ömrü hastalikla kötü bir eşle geçti kendim evlendim burda da sıkılıyorum her şeyden her kesten uzaklara gidesim var Allahim ölmek desem günahlarım çok ne bileyim ne anne evinde ne burda ne de isimde ben hiç bir yere ait değilmişim gibi eşimin de hayatını çalmisim önceden kayınvalidemle gorukcemle kalmayı kabul ettim şimdi onun için pişmanım ayrı eve de çıkamam eşimin maaşı az kendisi de çıkmaz. Kızlar hayat insana neden gülmez ben niye ömür boyu sevinçten gülmedim