Eşimle aram çok iyi. Ailesi de iyi insanlar. Ama evliliğin ilk ayları gidip gelme konusunda beni çok darladıkları için ben mesafe koydum.Az gidiyorum ve daha az konuşuyorum. Bi de kaynanam hergün arayıp evimle ilgili soru sorardı, ben ona danışmasam da şunu şöyle yaparsın, akıl vermek gibi olmasın da şöyle yapın falan der. Hergün arayıp didik didik sormaya başladıktan sonra eşim annesini uyardı. Ve daha az araşıyoruz. Hatta haftada bire düşürecegim. Ki eşim annemle işi bahane eder konuşmaz.Eşimin babasını daha çok seviyorum. Adam bişey karışmıyor. Ve tabi onunla telefonda falan konusmadıgımdan yüz göz olmadık. Eşim diyor ki dün ; SEN ANNEME MESAFELİSİN, BEN FARK EDİYORUM. DUVAR KOYMUŞSUN. BABAMA ÖYLE DEGİLSİN DİYOR.Bende dedim ki napayım annenin üstüne mi atlayayım annem m diye dedim.Hep bu konulardan kavga ediyoruz. Terapiste gidelim bize yol göstersin diycem. Ailesine saygısızlık yapmıyorum. Sadece annesi ile yakın olunca karışma olayları olduğu için ve aşırı meraklı herşeyi soruyor.ana emrivaki çok yaptığı için daha mesafeliyim. Saygılı ve mesafeliyim. Tabiki güleryüzlüyüm. Yani canciger mi olmam lazım benim?