22 gündür sezeryan oldum sütüm vardı tabi kucuck bebeğe biraz süt yeterdi doyardi yani gorumcelerim ve eşim sütüm az deyip mama yedirdiler bebeğime sonra olan oldu mememi birdaha tutmadı mememi tutmayınca sütüm de azaldı mama yedirmeyin dedim aklına mi bakicas dediler çocuk aç mi kalsin sütün yok dediler oysa sütüm vardı sonra günlerce bebeğime uğraştılar goysumu tutmasi için bebeğim birdaha goysumu tutmadı hep ağladı goysume koyunca çok kötü oluyordu sütüm de azaldı tabi baya beni suçladılar sütün yok diye bebek goysunu tutmuyor dediler oysa ki sütüm vardı şuan var ama çok az var o kadar çok ağladım ki biberon yüzünden unuttu dedim gazi var dedim bebeğimin zorlamayin gazı yok deyip zorladılar bebeğim mahfoldu eşime anlattım eşim benle kavga etti iyiliğini düşünüyorlar dediler bebeğimin karnı şişti bebeğimin karnına hızlıca vurdular gazı çıksın diye konuştum ben bağırdım eşim de benle kavga etti görücü usulü evlenmiştim zaten herşeyden soğudum bebeğim çok ağlıyor hiç uyumuyor susturamiyorum kabız oluyor gaz da doldu bı suru mama denedim hepsi aynı geldi psikilojim bozuk bebeğime bağırıyorum sonra pişmanlık duygusu çekiyorum hiç iyi değilim neler yaşıyorum bilmiyorum vücudum desen çatlak dolu sezeryan yerim ağrıyor belim sırtım uykusuzluk mahfoldum üstüme de geliyorlar bebek icin gazını mesela aldılar yüzüme vuruyorlar ay ben iyi değilim ya kızlar ben ne yapicam hiç iyi hissetmiyorum kendimi kötü birisiyim ben kötü birisi olmasaydım öyle şeyler yaşamaz dim, her zmaan kaynanamlarin istedikleri oldu hiçbir zaman benim istediğim olmadi bebeğimin ismini onlar seçtiler bebeğimin fotoğrafını paylaştılar bebeğim aç diye çok aç dediler ben ne yapicam ailem de ayrımcılık yapip duruyor annem yanımda kaldı diye herkes konuştu anneme kızdı bir bebeğe bile bakamıyormusum ağladım goysumu tutmadı diye sadece sen mi dogurdun dediler hep aglsnir mi dediler durduk yere moralim bozuluyor herşeyden bıktım çok çaresizim çok yoruldum.