Hiç kimseden yana şansım yok hiç ne ailemden yana ne kocamdan yana ne kaynanamlardan yana annem görücü usulü evlendirdi beni hep kavgalar ediyoruz hep küfürler ediyor ağlatıyor beni bir tane kız kardeşim var o da evli onu istediği kişiye verdiler kardeşim de hamileydi doğurdu babam hep onu hastaneye aldı annem ben de hsmileydim doğurdum beni sadece 1 kere hastaneye aldilar onda da yüzüme vurdular tek kuruş kesmedi babam bana ceyizimde sadcee kardeşime kesti nisanimda topladigim paraları aldı kardeşime taktı kardeşim normal doğum oldu hemen kendine geldi emziriyor annem sadece yanında 1 hafta kaldı ben sezeryan oldum kendime zor geldim bebeğim mememi tutmadı hiç sütüm yok mama veriyorum annem yanımda şuan 11 gündür diye kardeşim babam konuşuyor neden hiç kızının yanına gitmiyorsun diyorlar anneme sözde kardeşim benim durumumu gördü anneme diyor yanıma hiç gelmedin ablamda daha çok kaldin bebeğimi göstermeyecem diyor öyle kardeş baba mı olurmuş zaten gorumcelerim yüzünden bebeğim biberona alıştı gorumcelerim eltilerim de bebek için bişey yaparlar hemen yüzüme vururlar herşeye bağırıp kızarlar eşim desen ona da bişey denmiyor hep bağırıp ağlatıyor beni ben mahfoldum bebeğim 11 günlük mememi reddediyor çok zoruma gidiyor hep ağlıyorum sagacak sütüm de yok beynim dolu bebeğime mama yedirirken ben bebeğimi bogacaktim ben iyi değilim benim psikilojim bozuk bir bebeğe bile bakamıyorum ne kadar da kötü bir anneyim ne kadar da şanssız birisiyim hicbirseyde istediğim olmadi kimseden yana şansım olmadı yeter ben artık yaşamak istemiyorum