kızımın pek ağlama huyu yoktu. ara ara ağlardı ama çabuk geçiyordu bi şekilde dikkatini dağıtıyordum malesef artik dağıtamiyorum.
şöyle örnek vereyim sana canım, kitabını yırtmak istediğinde ilk basta anlatıyorum işte zarar vermeni istemiyorum bu yanlış bi davranış kitabını güzel kullan falan diyorum kuştu bocekti derken vazgeçiyor yırtmaktan. kimi zaman da bunu dediğim halde hala yırtmaya çalışıyor o zaman yine bi şekilde kandırıp önünden alıyorum ve bunları ağlatmadan yapıyorum. ama bi geliyorum esim kitabi paramparça etmesine izin vermiş. yani kaynanama gelene kadar evdekini yontmam lazım aslında. böyle böyle de çocuk benden uzaklaşıyor gibi geliyor kızıyor bana sanki