Farkında olmadan ne kadar çok şeye sahipmişiz. Temiz havada nefes bile alamıyoruz. İnsanların yanından geçerken nefes almaya korkuyorum.. annemi babamı opemiyorum onu bırak test yaptrdik diye içeri almadım babamı ne zoruma gitti..önceden sokaklarda oynardık özgürce ne sapığı vardı ne tacizci.. toprakla camurla oynardık mikroptan korkmazdik.. komşu kızınin abisi bişey yaparmı diye düşünmezdik bile. Şimdi hangi şey eskisi gibi?? Ben bunları yaşadım ama çocuklarıma benim yaşadıklarımı yaşatamam.. çünkü kimseye güvenmemeleri gerektiğini ogrenicekler ne yazikki..
