Bugün 26 yaşıma girdim oturup düşündüm ki içim hiç de 26 değil bildiğin 50 üstü içim. Eşim mutlu olmam için uyanmadan pastaalmis gelmiş ama kaynana kayınbaba ile yaşadığım için mum yakıp supriz yapamadı masaya koydu. Olsun sevindirmek istedi beni diye çok mutlu oldum ama içim burkuldu oğlumla eşimle tek bir özel günüm yok yaşlı insanlar pasta kes kahve yap ilk onlara ikram et hizmet ederken yoruldum yiyemedim adam akıllı neyse sonra yerim dedim zaten sohbetleri olumsuz iç karartıcı ruhum sıkıldı. Derken işim bitti tam oturdum eltim kaynım duymuş ee bizde gelelim sesim kötü modum düştü bile isteye gelip oturdular kalan pastayı onlara ikram et hizmet et iyice gerildim sinirlerim bozuldu hamileyim bide yoruluyorum yorgunluk sebebime bak hiç mi insanda anlayış olmaz veya bende hiç mi şans olmaz böyle yaşlanıp gidiyorum okadar mutsuzum ki
Not; Maddi sıkıntılar dolayısı ile ev ayırma şansım sıfır