Eşimi çok seviyorum... Yine üzülüp kırıldığımız bir gün birbirimizi mahvedip mutsuz uyuyacağımız bir gece.. Birbirimizi bu kadar severken nasıl oluyorda bu kadar kırıyoruz.. kendimden o kadar sıkıldım onu bu hale ben mi getiriyorum neden yapıyorum? onu çok seviyorum neden onu dinlemeyip üstüne gidiyorum bu baskı bu söylenme beni çok yoruyor ben böyle bir insan olmak istemiyorum.. O sana o kadar değer veriyor ki bunu neden kendimize yapıyorum sonra o da ben bu evde mutlu değilim huzurlu değilim diyor, bağırıyor, çağırıyor, ama benide çok seviyor biliyorum ama bugün beni ittirmesi hakaret küfür etmesi beni parçaladı.. Sabah hiç bişey olmamış gibi sarıldı sımsıkı öptü özür diledi gitti... Ben çok kıskanç biriyim ilgi isteyen sürekli kavga çıkartan çenemi tutamayan, uyumasında benimle sohbet etsin diyen bencil biriyim, ben gerizekalı, mal gibi hakaretleri de hakeden biri miyim çok kötüyüm kızlar bundan sonra çok farklı olsun kavga olsun istemiyorum şimdi beni ittiren tüm gücüyle sıkan ilerde daha kötüsünü yapmaz mı hakaretleri alışkanlık haline getirip sürekli söylemez mi? Ben ona gerizekalı desem inanın suratıma bakmazdı ben onu daha mı çok seviyorum lütfen tavsiyelerinize ihtiyacım var