Bende mi var sıkıntı insanlar neden bu kadar sosyal ve mutlu

Question

Merhaba kızlar. Bikaç zamandır kendimi gözlemliyorum kızlar kendimi hiçbi yere ait hissetmiyorum. Beni seven bir sürü arkadaşım vardı lise de vs aradılar zamanla açmadım vs bağlar hep koptu sap gibi kaldım bi başıma niye böyleyim sizce aslında muhabbetimi falan çok sever arkadaşlarım yahut beni tanıyanlar samimi olmak ister ama bilmiyorum niye böyle mesela yeni eve taşındım 8 ay oldu ev sahibini bikaç kez gördüm üst katta başka bi kiracı var onu da bikez kapının önünde gördüm hiçbi yere çıkmıyorum hep evdeyim anca bebeği kontrole gidiyorum. Yabancı şehirdeyim ailemden de kimse yok. Acaba asosyal falan mıyım insanlar gülüyo eğleniyor beraber ben hiç.. Sıkıntı bende muhtemelen de niye böyleyim sizce benim tanıştırdıgım iki insan mis gibi kaynaşıyo arkadaş oluyo benden daha samimi oluyolar. 

Answer 1

Benden 1 tane daha 

Comments

Sizde mi böylesiniz

---

Evet bende öyleyim cnm karşı komşu yüzümü görünce yaşıyormu sun diyor o derece görmüyorlar beni

Answer 2

Bilmiyorum belki de samimi gelmiyorsundur insanlara soğuk kaliyosundur

Comments

Nasıl samimi olunur ki insanlarla

---

Bu zamanda olunmuyor ki güven yok heleki kimseyi tanimiyosan

---

Benimki güvenden kaynaklı deil soyutlandım iyice insanlardan..

---

Niyeki neden çektin kendini

Answer 3

Dönem dönem yalnız kalma ihtiyacı olabilir. Ben de bir dönem (1 yıl kadar)  aynı şekildeydim.  Belki de size samimi ya da kafa dengi gelen birileri olmamıştır. Ya da birileriyle sohbet edebilme adımını atmaya useniyor olabilirsiniz. Ama önemli olan insanın yalnizken de kendini mutlu edebilmesi ruhuna iyi gelen ugraslarla vakit geçirebilmesi bence. Tatlı canınız nasıl istiyorsa öyle davranın. 

Answer 4

3 sene gurbette köylerde kalınca bende böyle oldum. Şimdi de farklı bir şekle döndü. Evden çıkasım gelmiyor herkes bana gelsin istiyorum. Şimdi eski şehrime döndüm o sebeple gelen giden çok oluyor ama onlarda bana gel diyor sana da değişiklik olur diye. Bebekle evden çıkmaya cesaret edemiyorum. Korkuyorum dışarı çıkmaktan. Kimseye gidesim gelmiyor. Eşim diyor bizde gidelim tek bebekli insan biz değiliz hem o da alışır ama yok. Kimseye gitmek istemiyorum. Gitme fikrini atarsa eşime aşırı kızıyorum sinirleniyorum geriliyorum. Belki yazdıklarımızın etkisi, siz ne yaşadınız bilmiyorum. Ama yaşanılan kötü şeylerin hep bir yerden çıktığını biliyorum.

Answer 5

Bende öyleyim. Ama ben  insanları samimi bulamadığında güvenimi kirdiklari bi nokta olduğunda hemen bağımı kesiyorum ki bu şekilde etrafında kimse kalmadi lise arkadaşların is arkadaşlarım akrabalarim vs .guvenmek samimi olmak benim icin cok önemli. Bu yüzden kimse ile görüşmek istemiyorum sadece esim ve ailemle vakit geçirmek istiyorum zaten son 2 yıldır böyle oldu .acaba sizde güvenden dolayı mi boylesiniz. Eğer hic kimse ile mutlu değilseniz yani doğada denizde gezmede de mutlu değilseniz psikoloğa gitmeniz lazım. Buna bisey diyolar duygu bozukluğu mu ne

Comments

Tükenmişlik sendromu diyolar. Ailemle doğayla tabiki huzur buluyorum çok şükür doğası güzel bi yerdeyim yeşillik deniz vs. Eskiden sırf bu yeterdi sanırım kış oldugun fan artık insansız olmak da gözüme batıyor bağ kuramıyorum kimseyle iletişimimde sıkıntı var sanki güvenden ziyade