Bu yola tek başıma çıktığımda bu kadar yorulucagimi tahmin edemiyodum boşanma davası açtığım için onu kendimden kızımdan uzaklaştırdığim için zerre pişmanlık duymuyorum ama herşeye tek başıma koşmak bı yandan kızımın gözümün önünde hızlıca büyümesi bı yandan karnımdaki doğunca onada yetebilicekmiyim korkusu her gece buz gibi evde kızıma sarılarak ısınmaya çalışmak bı yere gidince bı saat yalnız kaldimi dönene kadar acmi agliyomu çocuklar dovuyomu düşünce içinde gidip geliyorum pislik eşim çıktığından beri her gün tehdit mesajları atıp duruyo senide kizida oldurucm sonra yanınıza gelicem sizsiz yaşayamıyorum diyip duruyor bişi yapmadı şimdiye kadar ama yaparmi bigun korkusu sürekli içimde bnm evlendiğim adam ateşim çıksa kucağına alıp gecenin kaçı olursa olsun hastaneye koşardı nasıl olduda bu kadar bencillesti kötüleşti kim sebeb olduysa allah gün yüzü göstermesin onlara