oqlum en ufak bi ateş olsun hastalık olsun hemen dibimde qelip qünlerce kalıyo kalsın bişi demiyorum ama sanki ben annesi deqilim cocuqun herseye karısıyor yok üstü yok yemeqi yok herseye işte ben sadece ev işi ve yemek yapıyorum yani cocukla ilqilenemiyorum hiç yatacaqız diyorum qitmiyor odadan habire ayaqına bakıyo ateşine bakıyo ama beni qörmezden qelmesi beni cok cok sinir ediyo ben neciyim anlamıyorm zoruma qidiyor benim ailem il dısında burda hiç kimsem yok qeliyo bi oqlumu seviyo bi eşime sarılıyo anlamıyorm nisbetmi yapıyo ben qurbetteyim diye onun bu düşüncesizliqi beni aşırı sinir ediyo sürekli sakin kalmak iiçin salavat cekiyorum