2 yılı doldurduk biz. Ilk zamanlar birbirimize girdik. Çünkü evlilik kolay bi olay değil. O sana sen ona alışman, ev rutini, bi yandan yemek bi yandan ev geçimi
Vs vs. Insani gerçekten yıpratıyor. Ki bi 3 yıl da evlenmeden önce geçmişimiz var. Ve hasıl, alışınca o da bende artık rahata eriyoruz. Şuan tek sıkıntımız çocuklarımız ve geleceği. Ben 2.ye hamileyim son ayındayım bu yüzden çok sinirli ve stresliyim. Bugün hüngür hüngür ağladım mesela. Ne oldu diye sordu. Sorma, ilişme, çok sinirliyim sana kendime vs dedim. Sustu hemen. Sigara içmeye balkona çıktı sonra bende bir kahve yapıp yanına oturdum. Tekrar sordu daha sakin ve daha dingin bir halde cevap verdim, oda beni teselli etti. Bazen insanın kendisini de tutmasi gerekiyor. Bunu yapmayıp kavga edişseydim birbirimize girerdik. Ama uyardım, oda ben sakinleşince sordu. Bu rayı otutturmak da çok zor