0 oy
381 göst.
Diğer kategorisinde (367 puan) tarafından

Herkese selam.. kızlar bu annelik duygusu her kadında olmuyor mu ?:(

4 ay oldu doğum yapalı ilk baslarda lohusa psikolojisi diye düşündüm. Ama 4 aydır hala içimde öyle değişik bi duygu yok. Evet kızımı seviyorum güzel bir şekilde her şeyinle ilgileniyorum ama iyi ki anne olmuşum niye daha önce anne olmadım gibi muhteşem duygular hissedemiyorum. Hatta keske biraz daha bekleseydim çocuk için erken karar verdim önceki hayatim daha güzeldi diye düşünüyorum devamlı. Bende mi bir problem var anlamıyorum. Yeni anne olmuş arkadaslarima bakıyorum onlar ne kadar mutlular anne oldukları için. Evlenmeden öncede çocuk isteyen çocuk hevesi olan biri değildim.Annemede derdim hep icimde hiç heves yok diye hamile kalınca başlarsın annelik duygusu hissetmeye derdi ama o zamanda olmadı. Kimseyede soyleyemiyorum duygularımı. Hormonlarla falan mi alakali bir durum acaba :(

12 Cevaplar

+1 oy
tarafından
Normal canım bendede olmuştu ilk kızımda keşke bi 9 ay daha hamile kalabilsem demiştim ") hahaha ama merak etme geçiyor şuan hem yorgunluk hem sorumluluk seni bu melankoliye sürüklüyor ama zamanla değişecek merek etme kendini suçlama bol bol kokla bebeğini öp sarıl bu dünyada onlardan daha güzel hiç bir şey yok 
tarafından
Ilk zamanlar öyle gelir ama bu duruma fazla takılma geçicek eğer istersen psikolojik destek al rahatlatır seni ama o bebeğini koklamak varya hiihh efsane ya insana adını bile unutturur ")
(367 puan) tarafından
Severken evet cok seviyorum kokusunu gülüşünü herseyini ama icimden bi sesde hep olmasada olurdu diyor. Böyle söylemeyede cekiniyorum linclicekler beni millet çocuk sahibi olmak için neler yapıyor sen kıymet bilmiyosun diye. Desteğiniz yorumunuz için teşekkür ederim.
tarafından
Oyle dusunme canim yada sana bunu ne söyletiyor ne düşündürüyor onu bul ve o karamsarliktan kurtul böyle böyle derken bir gün rabbim o evladı alır elinden o zaman çok pişman olursun evlat acısı çok zor rabbim kimseye yasatmasin evlatlarım olmasa ben yarımım mutluluğum yarim sevgim yarim onlar beni sevmese su dünya da beni sevecek kim var ki ") onlar olmadan olmaz
(367 puan) tarafından
Doğumdan sonra işten çıktım bi anda hareketli bi hayattan sakin bi hayata gectim bu arada merkezden biraz uzak bi yere taşındık. Gitmek istediğim yere gidemiyorum küçük bebeğim olduğu için otobüsle bi yere gitmek sorun oluyor bebekle eşim her istediğim yere götürmüyor. Herseyde bebekle napcan orda oluyor.Galiba bende içten içe bebegimi suçluyorum. Beni eve kapattı gibi düşünüyorum.
tarafından
Öyle düşünme canım o bebeğin hiç bir sucu yok eşin öyle dediğinde içine atma gitmek biraz nefes almak istiyorum de eminim eşinde sırf seni eve kapatmak amaclı değil sizi düşündüğü için size zarar gelmesini istemediği için bu şekilde davranıyor bebeğin biraz dışa büyüdüğünde emin ol eşinin seni bir yerlere götürmesine dahi ihtiyaç duymayacaksın alıp çocuğunu çıkıp gideceksin en yakın arkadaşın olacak sirdasin  olacak suan da pek iletişimin yok ya ondanda bu şekilde hisseidyorsun ilerleyen zaman seni daha da rahatlatır merak etme bu konuyu eşine aç onunla bir konuş bakalım ne diyecek haftada bir en azından kendine zaman ayır iyi gelecektir sana
-Reklam-
+1 oy
(385 puan) tarafından
Benim kizimin adida duru. Yasasiklarini bende ilk baslarda yasadim eclenir eclenmez 20 gun sonra hamile kaldifimi ofrendim ki cok yogun bir is hayatim vardi ayni zamanda cok sosyal bir ortamim vardi ve rahatima duskundum fakat kizima 3 aylik hamileyken yavastan yavastan sevgisi sarmaya basladi beni suan 6 aylik ve bazem dusunurum eski hayatim ne guzeldi falan diye ama sonra biranda kizimi gozumun onune getirince hepsi geciyor , sende oyle dusun kizin omur boyu senin olucak ama o eski yasanti sadece gecici bi kandirmacaydi
+1 oy
(275 puan) tarafından
Önce aslında sebebini bulmak lazım hareketli bir hayattan durağan bir hayata Geçtiyseniz ondan da olabilir. Çalışırken evde kaldıysanız da normal. Zaman zaman eşinizin sizi idare edip sizin yalnız birşeyler yapmanızı öneririm. Mümkünse tek başınıza çıkın alışveriş yapın hiç değilse yağmurda yürüyün. Evet önce anneyiz, ama insanız da sağlıklı bir ruh haline sahip olamazsak sorun orada başlar. Bunu yaparsanız çocuğunuzu kendinize engel görmezsiniz, daha mutlu bir kadın ve daha mutlu bir anne olursunuz. Oğlum 12 yaşında kızım 10 aylık. Onları hiç ayakbağı görmedim. Gesmeye engel değil onlar. Sosyalleşmeye de. Bu hastalık yüzünden çok çıkmıyorum ama arada eşime diyorum nefes almam lazım boğuldum. Çıkıp rahatlıyorum dene bence.. Hem toplumun dayattığı hisler de baskı oluşturur üzerinde. Kıyaslama kendini kimseyle. 
0 oy
(235 puan) tarafından
Çok üüzüldm valla niyr öyle acaba 
(367 puan) tarafından
Bilmiyorum:(
0 oy
tarafından
Bence bebeğin daha küçük olduğu için alisamamissin biraz büyüsün alınacağını dusunuyorum 
(367 puan) tarafından
İnsallahh
0 oy
(670 puan) tarafından
Yorgunluktan düzen falan da kalmadı ondan zamanla geçer yani öyle sevgi pıtırcığı da olmuyo insan karakterinle de alakalı bir şey ama seversin tabi
(367 puan) tarafından
Öyle sevgi pıtırcığıda olmuyorsun yorumun beni güldürdü valla sağol :D
0 oy
(1,466 puan) tarafından
Şuan hamileyim bende bekleseydim  diye dusnyrm
(367 puan) tarafından
Insallah benim gibi hissetmezsin doğumdan sonra. Beni hamile kaldığımda bi korku sarmıştı nasıl yapicam bundan sonra diye
(1,466 puan) tarafından
Aslında yaparken eşim bekleyelim  dedi ben isdedim  şuan dogumuma  çok az kaldi 35 haftaligim  galiba bundan kaynaklı doğum korkusuda  olabilir benimki yada gelecek sorumluluklar  felan
(367 puan) tarafından
Aynen sorumluluk korkusu büyük ihtimalle
0 oy
tarafından

Zamanla olur canım üzülme.

Yeni doğum yapmissin yeni hayatına alışman zor olacak ama olsun alisirsin.

0 oy
(3,901 puan) tarafından
Canim daha cok küçük ve bütün düzenin değişti..o psikolojiylr ben de cok düşündüm öle seyler..önceden ne rahattim fln diye..bn evlendikten 4 yil sonra cocuk istedim ve oldu..hee suan 13 aylik..desen ki daha onceden olsun ister miydin istemezdim yine:)) 4 yil doya doya gezdim esimle basbasa baya vakit geçirdim..oyuzden tam zamannda oldu bnmki bna göre..cocugumu öpmekten deli oluyorum cok baglandim ama yine olsa yine erken düşünmezdim cnku hep aklimda kalirdi sunu da yapsaydik bunu da yapsaydık diye..zamanla geçer seninki de ins..
0 oy
(2,634 puan) tarafından
Yorgunluk, stres, üzüntü, kaygı, korku hep bu hale getiriyor insanı. Çünkü onu, geleceğini, yapacagini, hasta olmasını vs düşünmek insani annelikten soğutuyor. 

Bende senin gibi istemedim, eşime de dedim bana zaman ver diye. Sonra oğlum doğdu. Dünyalar benim oldu evet ama bende eskiyi, rahatlığı, uyumayı özleiyor değilim. Ki ben 2.ye de hamile kaldım. Oğlum şuan 11 aylik yaşına az kaldı. 30 haftalık da hamileyim. Iyice psikolojim alt üst oldu... 

Yalnız değilsin yani
0 oy
tarafından
Zamanla alisirsin bende oyleydim prematureydi bide oğlum gülmeye başladıkça dillendikçe daha çok seveceksin suan adapte dönemi dışarda sürekli yavrum balim diyenlerin yapmacık gosterilerini de sevmiyorum onemli olan iyi bir anne ola bilmek bebeğini herşeyden koruyabilmek iyi yetistirmek
0 oy
(2,323 puan) tarafından
Seni çok iyi anlıyorum ben de böyle oluyorum bazen kızım canımın içi iyi ki var hep diyorum ama çalışırken eve kapandım hiç sosyal hayatım çevrem kalmadı çünkü sana bağlı biri var sadece sana muhtaç ama hep böyle kalmicak düşünsene sana can yoldaşı olacak canından bı parca bu günler geçecek çocuk büyütmek bu yüzden zor fedakarlık isteyen bir şey üzülme geçecek ben de kendime böyle diyorum hep

İlgili sorular

0 oy
4 cevap 177 göst.
4 Haziran 2021 Diğer kategorisinde Rabia42 (25 puan) tarafından soruldu
0 oy
17 cevap 267 göst.
16 Haziran 2023 Aile kategorisinde Kaavi (2,215 puan) tarafından soruldu
0 oy
4 cevap 107 göst.
26 Temmuz 2022 Aile kategorisinde Papatya1308 (63 puan) tarafından soruldu
+1 oy
13 cevap 407 göst.
24 Mart 2022 Diğer kategorisinde M.D (1,586 puan) tarafından soruldu

383,603 soru

11,478,524 cevap

35,093 kullanıcı

...