İnsanız be canım kadının hayatı sadece annelikle değil. Dis çevre, eş sorunu, ev sorumluluğu vs. Bütün hepsi kadının kafasını meşgul ediyor. Kim ister ki evladına bağırmak. Bende bağırıyorum bazen farkında olmuyorum bile o kadar yorgunum ki ruhen ve bedenen. Kızıma kızdığımda gelip yüzümü avuçlarinin içine alıp gözlerime bakıp sarılıyor. 1 yaşında çocuk bile beni anlıyor sakinleştirmeye çalışıyor. Hayat çok acımasız insanlar daha da acımasız. Özür diliyorum kızımdan sarılıyorum, ağlıyorum. Bende insanım yoruluyorum elimde olmadan.