Bu post sabahtan beri karşıma çıkıyor ve uzulup duruyprum yazmakta istemedim ne zaman aklıma gelse ben ağlayp uzuluyorum çunku..
Kontrole die gittik kızımn kalp atışları çok yavaştı, zaten çatım dardı doktor o gun son bi muayne yaptı bugün alalım ameliyata ddi..
1 hafta oncesi konuşmuştuk haftaya karar verelim doğum şekline demiştik ama nerden bilebilrdim hemen doğuma alacaklarnı :( çantalarımz herşeyimz evdeydi.. beni odaya çıkarp serum bağladılar eşim de ben hemen gidip gelirm çantaları alıp ddi gitti ve onu goremeden doğuma girdim..
Olayın şokuyla ağlayamadm ble sonradan nasl ağlafm ama.. kenfime geldiğmde yanmdaydı ama girerken sadece annem vardı yanmda :( en buyuk pişmanlğmdır eşim gelmeden doğuma girmem dememiş olmak..