Zaten bu hale gelmemiz yaşadıklarımızı kendimize yediremediğimizden canım, ben deli dolu neşeli bi insanken şimdi ruh gibi bi insan oldum, yine çocuklarım için güçlü olmaya çalılıyorum ama arada atak geçiriyorum ozaman kendime birşey yapmaktan korkuyorum, bu hale gelmemim sebebi eşim ama eşim bu hale gelmeme baya üzülüyor, elinden gelen herşeyin fazlasını yapıyor bu azda olsa güç veriyor bana, onun çabası çocuklarım için zorluyorum iyi olmak istiyorum, oğlum 21 aylık olsaydı keşke düşünmeden sütten keserdim canım, sende düşünme, bir müsibet bin nasihatten iyidir bunu unutma, sende eşine bu konuda destek ol hatasını anlar inşallah düzelirsiniz kuzum