Valla akil verin bana yoksa aklimi yitirecem ben simdi avrupada kaynanamla kaliyorum 2 yildir ama yemin ederim geldigimden beri ne sever beni nede deger verir kocasindan ayrilmis ve iki tanede kayinbirader var icerde esime diyorum ayri eve cikalim ama o hep sabret bi iki yil sonra cikariz esim kardeslerinin calismasini istiyor elleri para tutsun diyo ama vallahada billahada sabrim kalmadi uyuyamiyorum artik geceleri hic rahat degilim ne rahat oturuyom ne rahat giyiniyom kizimla bile dogru duzgun ilgilenemiyorum bi eltimde var ikimizi bir tutmuyo o bize geldiginde ye der sunu ye bunu ye rahat otur iste yerde oturma falan banada hep surat asar konusmaz sanki ben icerde yokum takmim diyorum cok denedim olmuyor gercekten kizlari cocuklari her hafta bizdeler bazen haftanin iki uc gunu bile ozelimiz yok kocamla dogru duzgun sohbet bile edemiyoruz yemek yapinca bana sormaz caninin istedigini yapar ikide bir benle sinirli konusur tersler islerimi begenmez yeminle hastalanacam bigun hic iyi degilim Allahim sen bana sabir ver napacam ben millet evinde rahat otursun keyfini yapsin bende bunlarla ugasim kimse beni anlamiyo gercekten offf bu mubarek gunde sen yuzume gul Allahim ama evi ayirmak istiyorum diycem yeter artik isterse beni kotu bilsin benden bu kadar yoksa yuvami yikacam onun yuzunden huzurum yok