Kızlar 1,5 yıllık evliyiz 3 aylık bebeğim var. Evliliğimizde hiç sorun yoktu taki ben doğum yapana kadar. Kaynanamla altlı üstlü oturuyoruz. Aramızda sorunlar var ben konuşmuyorum. Sanki ben evladima bakamiyormuşum gibi laf etmeye basladi. Yok emzir emziriyon mu mama verme doyuyor mu aç bırakma yıkarken kulağına su kaçırma şunu bunu yapma daha bir sürü şeyler. İlk başta tamam dedim 4 çocuk büyütmüş iyiliginden söylüyordur. Ama yetti artık sürekli insanların yanına başkaları sevdiği zaman senin elin uğurlu geldi bak sende duruyor seni seviyor falan diyor. Bana da tak etti eşime annesinin yaptığını söyledim. Git konuş o çocuğun annesi benim emzirmek için tutulmuş dadı değilim çocuğuma bakıyorum hamd olsun dedim. Bana annesini savundu ben terbiyesizlik yapmışım ona böyle söylemekle. Küfür etti bağırdı çağırdı. Ben annesine tek kelime edemez mişim. Ona hiç karılık yapamamışım. Karı değilmişim. Ailesini eve davet ettiğim halde hiç gelmediler ama bana sen ailemi hiç cagirmadin onlara hep surat yaptın dedi. İnanın suratı geçtim bir of demisligim yok. Ağzımdan sinirle o.cocugu lafı çıktı sadece isteyerek demedim ama tutamadım kendimi. Öyle dedim diye dövdü. Bana s*** git seni istemiyorum dedi. Hazırlandım bu sefer bebeğimi aldı sen git çocuk kalacak dedi. Çocuğumla tehdit etti beni gidemedim. Annesi o kadar sinsi ki baskasinin ve onun yanında bana iyi davranıyor kimse yokken köpek gibi ne zaman evden çıksam hemen eşimi arıyor gitti diye ama eşim bana hiç inanmıyor. Ben mi karılık yapamadım diye düşünüp duruyorum. Hiç çıkmıyor o lafı aklımdan. Herşeyin suçlusu sensin dedi yoruldum artık