LMerhaba arkadaşlar.
Bir yıllık evliyim ama bu bir yılı nasıl yaşadım bir allah bir ben bilirim.Eşim evlendiğim günden beri küfürler hakaretler küçük görmeler şiddet hepsini uyguluyor. Fiziksel,psikolojik bütün şiddeti barındıyor. Çok şükür aklı başında biriyim o kadar acılar çektim bir kez olsun kendi canıma kıyma gibi düşüncelere girmedim ama çok ağladım. Her gün dua etmekten başka çarem yok. Ama hiç faydası yok gibi allahım affetsin.Annem kanser hastası ve anneme düşkün biriyim ailemin eşime karşı ne bir lafı ne bir saygısızlığı sevgisizliği oldu oğlum oğlum diye konuşurlar düşünürler. Ama eşim bana ve aileme sürekli ağıza alınmayacak küfürler ediyor. Kimsenin hiç bişeyden haberi yok susup içime atıp ağlayıp dua etmekten başka çarem yok. Ailemin her şeyden haberi olsun arkamda sapa sağlam duracaklarına eminim. Bunaldım daraldım artık dışarıya mutluluk pozlar vermekten yoruldum. Eşimden o kadar soğudum ki sevgi denen şeyin kırıntısı kalmadı ama içimin bir yerlerinden de ona çok acıyorum ailesi tarafından sevilmemiş tam eğitim verilmemiş saygı sevgi merhamet aşılanmamış diye.Rabbim ıslah etsin akıl fikir versin doğru yolda olanlardan eylesin. Ne yapmam gerektiğini bilmiyorum çok kötüyüm.