O zaman sana diyeceğim şu: ALIŞIRSIN:D
Bak ben 4 yıl üniversiteyi ayrı şehirde okudum ve o zamana kadar ailemden hiç ayrılmamıştım. 4 yıl boyunca annemi özledim diye aglardım . Çok sık giderdim haftada bir 2 haftda 3 haftayı geçirmezdm. Mezundan 1 sene sonra evlendim üni okudugum yerde yaşıyorum şuan. Hemen hanile kaldım evlenince ozamanda arada ben annemde kaldım arada annem bende kaldı falan yine özlüyordum şimdi yaklaşık 2 senedir evliyim 1 yaşında bebişim var o doğdugundan beri biraz daha benimsedim burayı evimi . bebişten sonra bizde gerçek bir aile olduk ve yuvamı daha çok ebnimsedim. Oğlum doğdugundan beri annemlerde hiç öyle haftalarca kalmadım hatta eşim olmadna hiç gidip kalmadım önceden hep kendim gider uzun süre kalırdım. Şimdi 1 veya 2 gece belki kalıyodum genelde günü birlik gidiyorum sıksık gisiyoruz ama şu korona zamanında baya gidememiştik yinede eskisi gibi içimde sıkıntı ağlamalar vs hiç olmadı. Evlat sanırım herşeyi değiştiriyor. Tabiki onalrın yeri apayrı ozluyorum ama eskisi gibi gidemedim diye paikolojim filan bozulmuyo. Eskiden çok ağlardım. Eminim seninde bebeğin olunca oyle olur :) çünkü o da senin bir parçan ailen oluyo onda da huzur buluyosun. O sıcaklıgı ondan alıyosun:)
