Selam kızlar belki biraz uzun, sizin fikirlerinizi istiyorum. Benim annem 6 erkekten sonra hep dualar türbeler gezerek 2 kız istemiş Allah'tan. Şükür 2 kız olmuşuz. Ama annem aşırı korumacı, diktatör baskıcı kıskanç bir anneydi.Asla evlatları başka kimseyi sevmesn kimseye güvenmesn derdi. Hele biz 2kiz cocuguna asiri düşkündü, hata yapsak asla kimse bize çit diyemezdi. Babam abilerim değil dovmek kızmaya kalksa annem kıyameti kopartir kızlarımdan uzak durun derdi.
Okul hayatında bile arkadaşlığı eve getirmzdi, arkadss olduklarımn 7 ceddini araştırirdi. Neyse okudum lise üniversite derken annemden gizli adım atamazdm uzakta okumama ragmen,.gönül işlerini söylemiyorum bile, hep arkadaşlarımı kıskanırdi eve gelseler arasalar beni, dibimden ayrılmaz, ne konuştunuz derdi, hep kapılarda dinlerdi bizi,
Neyse sırf uzak kalmak için üniversite okudum atanamadim onun yanına geldim, evlendim, inanır msnz nişanlom eve gelse asla asla yanlız bırakmaz bizle otururdu, nişanlım kalkıp gidene kadar.
Evlendim hala eve arkadaşlarimi davet etsem gezsem, bozuluyor niye beni götürmüyorsun diyor, benle gez felan filan.
Şimdi asıl soruya geliyom hep kendime yeminler ettim asla asla annem gibi olmam diye , onun gibi özgüvensiz çocuk yetistirmem, baskıcı olmam, ama hep aklımda sürekli bunu düşünüyorum, çünkü onun yüzünden daha farklı bir kişiliğim mesleğim olabilirdi. Şimdi 6 aylık oğlum oldu , o kadar acemiyim ki, nasıl davranacağımi bilmiyorum ne yapsam acaba anne gibi mi yapıyom diye düşünüyorum.
Arkadaşım dediki bence destek al psikolojik olarak iyi değilsin, ne kadar annem gibi olmayacam dedikçe aynı onun gibi olursun, yetiştiğin gibi yetiştirirsin? Doğru mu istemeden de annem gibi mi olacağım kizlarr ,birşey diuin? Annemin korumaci hallerini daha anlatamadigim şeyler bile var