Bazı yazarlar vardır, masal anlatır çocukları mutlu eder, bazıları kendi hikayeleri resmeder, bazıları hayali karakterler yaratır koca bir roman yazar. Ben bunların hiçbirini yazamıyorum. Benim kalemim, acı dışında başka bir şey dökülmüyor. Bu hayatta sadece acı çektim, gördüğüm başka mutluluk veren bir duygu olmadı. Ben sadece yazılarıma kalbimi yansıtıyorum hepsi bu.
Benim küçükken kurduğum hayaller, büyüdükçe azaldı. Yavaşça tükendi. Zamanla olmayan, biten hayallerim bitme noktasına geldi. Hayallerimin gerçekleşmemesi her defasında bana, acı getirdi. Gelen acılar yaşamımı sarhoş gibi geçirmemi sağladı. Artık, gerçekleşmeyen ve sonu acı ile biten hayallerimi terk ettim acıyla hüzünle ve 4 gözle ölümü bekler oldum...
Ah be Annem bu dünyanın yükü ağır geliyor kaldıramıyorum....