maksat sohbet muhabbet
7 senelik evliyim
İnanın gencecik cagimda 22 23 yaşımda benim bir işlemler için para lazım oldu 3000 ben TL felan
Eşimin işi ailesiyle birlik para dükkan kasasına konulurdu bize sadece fatura kira ve az bir mutfak parası verilirdi yetmiyor du bile
Kayın peder beni zerre sevmiyor hep ona muhtaç olmamı ister galada öyle ben çok gururlu bir inat tipim burnu havada olan bir insandan zerre para almam bizim hakkımzi kendi parası gibi verir bize mevzu uzun yani
Benim paraya ihtiyacım oldu vermedi gidip istememi bekledi ve bilerek o işimin olmamasını istedi önemli biseydi benim ve ailem için
Ben çok ağladım eşimle çok tartıştim azm etdim gıdım birkaç ip aldım bebek patikleri yaptım çıkım merkez meydanlarda tek başıma kış günü sattım sonra zabıta kızdı pazarlara gittim orda sattım mutfak masrafı çıkardım eşimin getirdiği haftalık 200 TL mutfak masrafnda biriktirip işimi gördüm. Tanıdık çıkınca çok utanır oldum yaşım genç millet arkadaşlarım süslü puslu gezerken ben ne hale geldim dedim :( çok zor günler geçirdim heryerde küçük düştüm yengemin annesi aç dedi patik satyo kocası bakamyo açından oluyo dedi çok zoruma gitti çocuğumda annem baktı arkamdan ağlardı hep :( arada esimde geliyordu yardım için bana boş vakti olunca patik ore ore elim nasır oldu gözlerim kızardı sonra onu bırakıp bir aşçılık işi buldum oğlumla birlikte bir ay kış günü gidip geldim minibüsle kar kış çok soğuktu oğlum çok üşüyordu muhasabeci ha bire orayı temizle burayı temizle eziyet ederdi oğlum çok yaramaz di durmuyor du beni işten çıkardı 
Sonra eve iş alıp yaptım temizleme ekmek param çıksın durumu toparlıyayim dedim
Oda bitti daha sonra annemin yanında yarım gün ise girdim hamile olduğumu öğrendim hep sevinc hep üzüntü bir arada yaşadım ben tek çocuğa bakamazken nasıl olur dedim sinra ayaklarım davul gibi oldu tarım saat günlük yol gidip geliyordum o ayakla venöz yetmezlik varmış ayağımda çok acı çektim 6 ay yarım gün çalışıp hep oğluma baktım hem ev işi hem yemek yarım gün derken 8 ile 5 6 gibi işte çok acılar çektim çok ağladım zaman zaman eşime kızdım hayata sitem ettim benim bu çektiğim nedir diye.
Şuan küçük bebeğim olmasa yine çalışırım çok zor günler yaşıyoruz evde çocuklarım için herşeyi yaparım oğlum kızım benim herşeyin çalıştığım parayla çocuklarıma giysi yiyecek alırdım ve oğlumu ana okulunada gönderdim kimse bakmak istemedi bebeğime herşeyi az çok ben aldım kimse bir iğne almadı :( bütün birikimim ufakta olsa ortada gitti cektiklerim bana kaldı sadece yazmak istedim okuyanlardan allah razı olsun çok doluyum çok :(