Erinmeden üşenmeden bütün postlarını okudum. Sadece şu kadar söylüyorum hâlâ oldurmaya çalışıyorsun. Hâlâ ben varım benle bizle ilgilensin diye çabalıyorsun ama eşim çoktan koparmışki bağları. Ailesi olarak gördüğü tek şey anne babası. Çünkü anne babası da sizi bir aile olarak görmüyor. İlerde bu oldurmaya çalışmalarına bile o kadar pişman olacaksın ki. Kimseye demem, diyemem ama salıver iplerini gitsin bu adamın. Senin de ailen var ailen arkanda duruyorsa hamile de olsan çocuklu da olsan salıver gitsin. Bugün düzelecek yarın arayacak aman hallolacak diye diye 40 yaşına gelcenö Bekarken çalışmışsın yine çalışırsın. Benim teyzem de aynı senin gibi ve çocuklar büyüyünce çocukları da kendi taraflarına çektiler köyden beri gelmiyor çocuklar. Anneye babaanneleri nasıl davranırsa öyle davranıyorlar. Teyzem bin pişman boşanmadığına. Şimdi boşansa ne gelmiş 47-48 yaşına artık cesaret de edemiyor.
Sakın durum filan atma bişey paylaşma iyi de desen kötü de desen senin gocunduğunu sanacaklar. Umursama bile. Yazık günah değil mi karnındakine? Böyle babası olacaksa olmasın daha iyi. Aileni devreye sok sen muhatap bile olma eşinle bile. Kurtar kendini ya, sen de aileye muhtaç değilsin senin de annen baban var. Ne çekiyorsun elalemin( kaynana, görümce, kayınpeder vs.) kaprisini havasını. Sen sana yakışanı yaptıkça onlar kendilerini değerli zannediyor. Boşver arkadaşım sal gitsin