Bütün gece beşik sallıyorum nerdeyse uyumuyorum gündüz bütün gün çocuk peşinde koşturuyorum hicbir işimi doğru düzgün yapamıyorum yemek bile zar zor yiyorum bazen onu da yiyemiyorum yaptığim kahveler çaylar hep içemeden soğuyor kendime asla vakit ayıramıyorum buna rağmen çocuk kilo almadığı için SEN BU ÇOCUĞA YETEMIYORSUN cümlesini duyuyorum şuan ağlamamak için kendimi zor tutuyorum normalde bunu söyleyen kendi ailemden biri olmasa bidaha asla muhatap olmam ama gel gör ki kendi ailen olunca hertürlü lafı sineye çekiyoruz...