Hepinize iyi geceler güzel anneler...
Çok aktif olamıyordum son zamanlarda, ama ben de bu postu açmayı çok istemiştim. 
Hele de gebelik sonuna doğru insan iyice sabırsızlanıyormuş... Adım adım yaşadım tüm aşamaları... Bulantılar, asermeler, mide yanmaları, hemoroid (basur), kan sulandırıcı iğneler, idrar yolu enfeksiyonları, uyku sorunları, doğum rüyaları ve mutlu son ; tarifi imkansız bir insan hayatının en eşsiz deneyimi ; o kavuşma anı.
Doğum sezaryen oldu. 38. Haftamız bitmişti ve 39 un ilk günü diye karar almıştık zaten. Bi gün evvelinden hastaneye yatış yaptık, psikolojik açıdan da hazırlanmak isteğim üzerine... İyi ki diyorum. Beklenen bir zamanda, psikolojik açıdan da kendimi neredeyse hazır (her ne kadar yüzde yüz hazır olmasanız dahi büyük bir yardımı oldu, zerre pişman değilim) hissettiğim bir zamanda oldu bitti maşallah Kızım 23 Mart 2020 Pazartesi sabah 08.37de "Merhaba" dedi hayata... Ben de tam yarım saat sonra anesteziyi kısmen atabilmiş vaziyette odama getirildim. Kızımla kavuşmamız ne yazık ki 6 saat gecikmeli oldu. Kilo açısından 2,5 un altı bi müddet yoğun bakımda oksijen alabilmesi için küvözde tutuluyormuş. Son ultrason 37+5ken 2.870 diyordu... Ama meleğim 2.285 doğdu teyzeleri... Yani beklenenden yaklaşık 600 gram daha düşük. O 6saatte endişe, panik, korku da oldu. Yine yepyeni bir deneyim yaşandı anlayacağınız. Üstüne bi takım şeyler de atlattık hastanede kaldığımız süreç içerisinde. 1 gece doğum öncesi iki gece doğum sonrası toplam 3 gece kaldık hastanede.Cok uzunbir hikaye doğum denilen. Tıpkı gebelik süreci gibi... Çarşamba ilk gecemizdi evde... Bugün ilk sabahı yaşadık... Yarın ilk çocuk doktoru muayenemiz var 4. Günü devirmeye yarım saat kala hepinizi cennet kokumuzla öperiz.
Daha da sisirmeyelim başınızı Sorularınız olursa seve seve yanıtlamaya çalışırım elbette. Tekrardan iyi geceler herkese :)