Dünyanın rengine kapıldım herşeyi tozpembe gördüm
Fakat yanıldım
Daha gencecikken evlendim evet, evet 18 yaşında.
Sanki evde kalmışım gibi liseyi bitirip evlendim...
Ama herşey sarpa sardı......
Eşim ve ailesi bana cehennemi yaşatıyor okadar pişmanım ki geçmişe geridönebilmek çoooook isterdim...
Arkadaşlarım üniversiteyi bitirmiş güvenlik görevlisi, öğretmen, dişçi, öteki ise organizasyon şirketi gibi birşey açmış hepsi mutlu bazıları nişanlı ve nişanlıları düzgün, temiz giyimli, tahsilli ve nazik insanlar....
Lise arkadaşları toplantılarına bile katılamıyorum cebimde beş kuruş param yok ve onların yanında eziklenmemek için.
Ne üniversite okuyabildim ne mesleğimi elime alabildim utandım hep yalanlar uydurdum çocuğuma marketten süt zor alırken onlarlaa kahve ve waffle yiyemedim.
Hakkınızı helâl edin bana kimse cevap vermesede olur ben sadece biryere içimi dökmek istedim....
O kadar güzel hayatları var ki arkadaşlarımın sadece imrenerek story'lerine bakabiliyorum.
En kötüsü anneme muhtaç olmak kendi paramla istediğiö şeyleri alamadığım için annemin bana acıyarak aldığı çocuk kıyafetleri, erzaklar falan neyse.......
İlk ve son defa gözüm yaşlı yazdığım bu hikayemi burada sonlandırıyorum... 