Kızlar çok mutsuzum hayattan zevk alamiyor resmen ot gibi yaşıyorum kocamdan tam nefret etmiyorum ama ediyorum da sevmiyorum ama seviyirum da bunalıyorum resmen ot oldum ya evde coo sıkıldım annemi istiyorum oturup ağlıyorum ama göndermiyor uzak diye duvarlar üstüme üstüme geliyor icim yüreğim sancıyor resmen psikolojim bozuldu herkeze tiksinerek bakıyorum eşim beni çok yordu ruhum sancıyor resmen kafayı yemek üzereyim kızımdan başka kimsem yok ama bitkim hissediyorum kendimi bitmiş gibi benliği kaybetmiş gibi önceden elime ne alsam hakkından gelirdim ama şimdi hic bisey düzgün olmuyor çok yorgunum :(