Evleneli 1 ay oldu, hamile kalamıyorum.
Bu ay da olmadı,
Hiç anne olmayacak mıyım?
Benim neden olmuyor?
Ben haketmiyor muyum anne olmayı?
bi çoğunuz garipseseniz de bu lafları - soruları
Aramızda ben anlatan ve bunların tanıdık geldiği birçok kişi vardır eminim
2011 senesinde evlendim.
İlk sene mutlaka olur diye bekledim.
İkinci sene tedavi oluruz belki diye bekledim.
Artık sağdan soldan HALA HAMİLE DEĞİL MİSİN diye soru almaya başlayınca anladım ki benim biran önce tedavi olmam lazım..
Adetlerim düzensizdi Bekarken de zaten,
Pko da vardı, biliyordum.
Ve biz tedavi olmaya başladık.
Eşimden sperm testi istendi , sorun yoktu.
Gelgelelim bende sorun çoktu
Vazgeçtim br ara..
Umursamadım.
Belki benim olmamam lazım diye düşündüm.
1,5 sene ara verdim tedaviye.
Bu arada bu süreçte eşim İstanbulda,
Bense Vandayım.
1,5 seneden sonra tekrar başladık.
Ben ailemin evinde kaldım istanbulda, eşimde öyle..
Bana Rahim filmi çektirmemi söyledi doktorum.
Elde yok avuçta yok 550 lira verdik yüzüklerimizi satıp 5 dakikalık bir filme..
Sol tüpün tıkalıydı, açtık dediler ben nasıl seviniyorum anlatamam.
Sonucu doktora gösterdiğim de
ameliyat olman lazım
Uterus Septum (perde) var dedi.
Bu ameliyatı bana değil bu işin uzmanına yollıcam seni dedi.
Biz gene düştük para peşine 2 günde 6.400 lira verdik FLORENCE NIGHTINGALE hastanesine..
Ve ben ameliyat oldum..
Spiral takıldı yumurtalıklarda yapışıklık olma
sn diye. 2 ay da o yüzden kaldım ailemde..
Daha sonra spiral çıktı ve 6 ay içinde gebe kalırsın dendi..
Kalmadım.
Bu arada mahalle arasındaki dilini bilmediğim Suriyeli kadına mı gitmedim, Hacdan gelen deve etini mi yemedim
Ol mu yor du
Gittiğimde BİRAZ OLURUNA BIRAK, BURDA 14.00 AŞILAMA dedi doktor.
Bu dönemde kilo ver dedi.
Eşimin yannda söylenen bu söz yüzüme tokat gbi indi
8 ayda 38 kilo verdim.
Adetlerim düzene girdi..
Ve 8.ayın sonunda ben gebe kaldım
O gün sigarayı bıraktım.
5.günde kanamam oldu ve 10 gün hastanede yattım..
Ailemdem uzak,
Eşimden uzak..
Kmsenin haberi bile yoktu.
Yalnızca görümcem..
Yalnızca o yanımdaydı.
Şükürler olsun sağlıkla sıhhatle 38+5 te9 mart 12.20de kucağıma aldım
7 senelik hasretim son buldu..
Uzundu, okumamışsınızdır ama paylaşmak istedim
Bu bizim hikayemz
Ümidinizi yitirmeyin..