Merhaba güzel anneler ben bebek bakımında aktifim. Manisa Akhisar oturuyorum ve deprem hakkında gözüme yazılar çarptı. Bunu sadice yaşayan anlar. Biz 5,6 hissettik ve 2oğlumla yanlızdık çok korktum. Ne yapıcağımı şaşırdım. Donup kaldım çocuklarımı çektim kapı altına. Sonra battaniye alıp aşağıya indik. Neyseki eşim aşağıda arabayı park ediyormuş . 3.kattayız.büyük oğlum 10yaşında. Küçük 7,5aylık.biz hala artçılar hissediyoruz. Yüreğim hop ediyor. Elazığ Malatya o insanlar kimbilir neler hissettiler. Şuan gözlerim dolu TV seyrediyorum anne oğul gömülmüş. Bir çocuk cesedi çıkarıldı. Ne kadae açı verici. Ve bizlerde onların yerinde olabilirdik. Eşim bizi enkaz altından çıkarılmamızı bekliyor olabilirdi. İnsanları o Müslüman kürt Hristiyan ayırmamak lazım. Kendimizi onların yerinde koymamız gerekiyor. Kafanızı şişirdim kusura bakmayın. Hayatım en korktuğum gündü. Teşekkürler